Fares Schammas , Ξυλουργός

Οι ιστορίες μου

„Για μένα η αναγνώριση σημαίνει να ασκώ ξανά το επάγγελμα το οποίο στην πατρίδα μου αποτελεί οικογενειακό επάγγελμα και με το οποίο έχω ισχυρούς δεσμούς.“

Μια ζωή χωρίς ξύλο; Ούτε να το φανταστεί δεν μπορεί ο γεννημένος στη Συρία Fares Schammas. Από μικρός ο 40χρονος είχε τη μυρωδιά του φρεσκοκομμένου πλαναρισμένου ξύλου στη μύτη του. Στην πατρίδα του η οικογένειά του είχε τρεις ξεχωριστές ξυλουργικές επιχειρήσεις, αυτός και τα επτά αδέρφια του έμαθαν την τέχνη της ξυλουργικής. Έως το 26ο έτος της ζωής του απασχολούνταν στην εταιρεία του πατέρα του και βοηθούσε στο χτίσιμο της εταιρείας.

Όταν ο Fares Schammas το 2001 έπρεπε να φύγει επειγόντως από τη Συρία, ζήτησε άσυλο στη Γερμανία. Για αυτόν μια πραγματιστική απόφαση: Κι αυτό γιατί ένα από τα αδέρφια του ζούσε ήδη εδώ. Με την άφιξή του στη Γερμανία, ωστόσο, ακολούθησε μια μεγάλη διάψευση των προσδοκιών για τον παθιασμένο ξυλουργό: "Τα πρώτα χρόνια δεν είχα άδεια εργασίας και έπρεπε να μάθω από την αρχή γερμανικά". Στη συνέχεια, για πολλά χρόνια έβγαζε λεφτά με ευκαιριακές δουλειές και δουλειές βοηθούν, για παράδειγμα στη λάντζα ή ως θυρωρός. Εργάστηκε επίσης και ως βοηθός μαραγκού. "Αυτό δεν ήταν το πραγματικό μου επάγγελμα, αλλά είχε να κάνει με ξύλο, οπότε και μου άρεσε", τονίζει ο Fares Schammas.

Δεν δυσκολεύτηκε πολύ να μάθει γερμανικά. "Προσπάθησα πολύ να εργαστώ ως ξυλουργός, αλλά ήταν πολύ δύσκολο χωρίς δίπλωμα τεχνίτη", λέει ο 40χρονος. Ο Fares Schammas όμως δεν το έβαλε κάτω: "Εδώ όλα ήταν καλύτερα σε σχέση με την προηγούμενη ζωή μου."

Μετά τη συμβουλή του τότε αφεντικού του στο ξυλουργείο απευθύνθηκε το 2006 στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο στη Στουτγάρδη και το Μάνχαϊμ. Η διαδικασία μπήκε σε μια σειρά το 2012: Μετά την έναρξη ισχύος του νέου Νόμου περί αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων επικοινώνησε με το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο (HWK) στο Mannheim και ο Fares Schammas κατάθεσε την αίτηση αναγνώρισης.

 Anerkennung erfolgte jedoch erst 2012 mit dem neuen Anerkennungsgesetz. Die Handwerkskammer (HWK) Mannheim kontaktierte Fares Schammas und er stellte den Antrag auf Anerkennung.

Τα έγγραφά του ωστόσο δεν επαρκούσαν ως αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία για το περιεχόμενο της εκπαίδευσής του. Ιδιαίτερα επειδή οι εκπαιδεύσεις στη Συρία και τη Γερμανία διαφέρουν μερικώς για παράδειγμα στις προδιαγραφές ασφαλείας. Μετά από μια συνέντευξη με ειδικούς, οι ειδικοί στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο ήταν της άποψης ότι κατείχε τις βασικές γνώσεις που απαιτούνται για το επάγγελμα του ξυλουργού. Γι' αυτό του προσφέρθηκε η ανάλυση προσόντων  – με χρηματοδότηση από το έργο "Prototyping Transfer" από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας (BMBF). Αυτή η επίσημη διαδικασία παρέχει στους αιτούντες τη δυνατότητα σε περίπτωση που δεν υπάρχουν γραπτά αποδεικτικά να δείξουν στην πράξη τις επαγγελματικές τους ικανότητες. Ο Fares Schammas άρπαξε αυτή την ευκαιρία.

Για να επιτύχει την πλήρη ισοτιμία του τίτλου επαγγελματικής κατάρτισης, έπρεπε ωστόσο να αντιμετωπίσει ένα τελευταίο εμπόδιο: την προσαρμογή δεξιοτήτων Για να επιτύχει την πλήρη ισοτιμία του τίτλου επαγγελματικής κατάρτισης, έπρεπε ωστόσο να αντιμετωπίσει ένα τελευταίο εμπόδιο: την προσαρμογή δεξιοτήτων. Όπως όλοι οι ξυλουργοί από το εξωτερικό, για λόγους ασφαλείας έπρεπε να περάσει τα μαθήματα επεξεργασίας ξύλου που απαιτούνται για το επάγγελμα.

Το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο τον βοήθησε να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της προσαρμογής δεξιοτήτων στον οργανισμό απασχόλησης. Ακολούθησε μια πρακτική στο ξυλουργείο Winnes στο Walldorf και τρία μαθήματα μηχανήματος στην ακαδημία εκπαίδευσης του HWK. Μετά από μισό χρόνο πέρασε με επιτυχία επιτέλους την προσαρμογή δεξιοτήτων και στο τέλος του Φεβρουαρίου του 2015 έλαβε την πλήρη αναγνώριση. "Αυτή ήταν μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδος. Όλο αυτό διήρκεσε τόσο πολύ, παρόλο που τα ήξερα ήδη όλα, αλλά δεν μπορούσα να τα αποδείξω επίσημα …", συνοψίζει ο Fares Schammas.

Η υπομονή απέδωσε καρπούς: "Τώρα έχω μια επίσημη γερμανική πιστοποίηση ότι μπορώ να κάνω ό,τι κάνει ένας Γερμανός ξυλουργός. Και η Γερμανία είναι διάσημη για τη χειρωνακτική εργασία", γελάει ο Fares Schammes - η ανακούφιση που νιώθει είναι φανερή.

Τώρα εργάζεται ως ξυλουργός στην RUCHTI GmbH στο Offenheim και κατασκευάζει ράφια για μαγαζιά και σταντ εκθέσεων. "Αγαπώ το επάγγελμα του ξυλουργού και είμαι τόσο χαρούμενος που τώρα ασκώ και πάλι το επάγγελμά μου. Έχω μια σταθερή δουλειά και ο μισθός μου είναι επίσης καλύτερος."

Foto: © Portal „Anerkennung in Deutschland“/BIBB

Η συνέντευξη με τον Fares Schammas έγινε τον Ιούνιο του 2015.

Η εμπειρία μου συνοπτικά