Οι ιστορίες μου

„Για μένα η αναγνώριση σημαίνει ένα μέλλον με ελπίδα! Είναι ένα ακόμα βήμα προς την επαγγελματική μου εξέλιξη.“

Όταν ο Tayfun Tombul ήρθε τον Αύγουστο του 2011 στη Γερμανία δεν είχε καμία εικόνα για το πώς θα ήταν η νέα του ζωή εδώ. "Η Τουρκάλα γυναίκα μου ζούσε ήδη στη Γερμανία. Τη γνώρισα εδώ μέσω του αδερφού μου – και ξαφνικά βρέθηκα ξανά στο Βερολίνο", λέει γελώντας ο 29χρονος.

Το επαγγελματικό του μέλλον δεν τον απασχόλησε ιδιαίτερα. "Ήμουν σίγουρος ότι έχω εξειδικευμένα προσόντα και γι' αυτό μπορώ να κάνω πολύ καλά τη δουλειά μου και στη Γερμανία", θυμάται ο Tayfun Tombul, ο οποίος αποφοίτησε στην πόλη της πατρίδας του την Άγκυρα την τριετή εκπαίδευση ως μηχανικός αμαξωμάτων και μηχανικός κατασκευής οχημάτων. Μετά την πιστοποίηση μαθητείας και την τουρκική εξέταση αρχιτεχνίτη εργάστηκε εκεί για ακόμα πέντε χρόνια.

Η νέα αρχή στο Βερολίνο έγινε αμέσως με μια θέση στον τομέα των οχημάτων, ωστόσο μόνο στην επισκευή. "Χωρίς την αναγνώριση δεν μου έδιναν θέσεις στον κλάδο των αμαξωμάτων, παρόλο που προφανώς δεν τη χρειαζόμουν. Αυτό ήταν πολύ απογοητευτικό. Τώρα με την αναγνώριση των προσόντων μου είμαι πραγματικά ανεξάρτητος και έτοιμος για την αγορά εργασίας", εξηγεί ο Tayfun Tombul.

Την ώθηση για την αίτηση αναγνώρισης των τουρκικών πιστοποιητικών του την έδωσε το Jobcenter, που παρέπεμψε τον 29χρονο στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο του Βερολίνου (HWK). Το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο συμβούλεψε τον Tayfun Tombul συνολικά και ερεύνησε το αντίστοιχο γερμανικό επάγγελμα αναφοράς. Η εξέταση των εγγράφων έδειξε ωστόσο ότι για την πλήρη αναγνώριση της πιστοποίησης μαθητείας απαιτούνταν και ακόμα μία  προσαρμογή δεξιοτήτων. "Ο πάροχος εκπαίδευσης στον οποίο πραγματοποίησα το βήμα δημιούργησε για εμένα ένα ατομικό πλάνο πιστοποίησης. Στο εκπαιδευτικό συνεργείο έμαθα τους γερμανικούς κανονισμούς, τους οποίους φυσικά δεν είχα μάθει κατά την εκπαίδευσή μου στην Τουρκία."

Το ότι κατά την πεντάμηνη διαδικασία δεν μπορούσε να δουλέψει, ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση για αυτόν. Ο Tayfun Tombul λάμβανε για αυτό το διάστημα οικονομική υποστήριξη από το Jobcenter, παρόλα αυτά ένιωθε προσωπικά παροπλισμένος που δεν μπορούσε να εφαρμόσει τις δεξιότητές του και το ζήλο του απευθείας στην αγορά εργασίας. Με την υποστήριξη της γυναίκας του και της ισχυρής του θέλησης, τα κατάφερε στην προσαρμογή δεξιοτήτων.

Στη συνέχεια, υπέρβαλλε το πιστοποιητικό στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Βερολίνου. Μετά από ακόμα τρεις μήνες ο Tayfun Tombul είχε καταφέρει την πλήρη αναγνώριση. Τώρα εργάζεται στον κλάδο των αμαξωμάτων - και μάλιστα όχι πλέον σε θέση κατώτερη των προσόντων του. "Παρόλο που ζω σε μια ξένη χώρα με ξένες παραδόσεις, αισθάνομαι πολύ πιο σίγουρος για τον εαυτό μου. Είμαι επαγγελματικά επιτυχημένος και κατάφερα να αποδείξω στον εαυτό μου και σε όλους τους άλλους ότι έχω τα προσόντα. Αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο!"

Η συνέντευξη με τον Tayfun Tombul έγινε τον Νοέμβριο του 2014.

Η εμπειρία μου συνοπτικά