Glosariusz - D

Niemiecki: Bescheid

patrz decyzja w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych

Oficjalne pismo otrzymywane z urzędu w celu uiszczenia określonej opłaty.

Także:
decyzja o równoważności,
decyzja,
decyzja o równoważności,
decyzja o stwierdzeniu równoważności,
czy też zaświadczenie o uznaniu kwalifikacji 

Decyzja w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych jest prawnie wiążącym pismem, w którym właściwy organ informuje Państwa o wyniku postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych.

W przypadku pełnego uznania decyzją o uznaniu może być również prawo do wykonywania zawodu lub pozwolenie na wykonywanie zawodu , pozwolenie na posługiwanie się tytułem zawodowym lub zaświadczenie o uznaniu kwalifikacji przez państwo.

Niemiecki: Befähigungsnachweis

Także: świadectwem kwalifikacji [Sachkundenachweis]

Dla niektórych rodzajów działalności samodzielnej i działalności gospodarczej ważne jest, co następuje: osoba ta musi posiadać wiedzę specjalistyczną lub zdolność do wykonywania określonych czynności. Musi ona przedstawić pisemny dowód swojej wiedzy fachowej lub kompetencji. Dopiero wtedy osoba ta otrzymuje pozwolenie na wykonywanie określonych czynności w zawodzie. Dokument z tym pozwoleniem nazywany jest dokumentem potwierdzającym kwalifikacje lub świadectwem kwalifikacji. 

Dla uzyskania dokumentu potwierdzającego kwalifikacje istnieje specjalne szkolenie teoretyczne i praktyczne. Często zdarza się również egzamin (np. egzamin z wiedzy specjalistycznej). Następnie osoba otrzymuje dokument potwierdzający kwalifikacje lub świadectwo kwalifikacji jako oficjalny dokument. W przypadku niektórych czynności osoba ta musi również udowodnić, że jest zdrowotnym lub osobistym. Dotyczy to na przykład strażniczki, agenta ubezpieczeniowego lub instruktorki nauki jazdy.

Dana osoba mogła również nabyć wiedzę fachową w swoim zawodzie. Wówczas wykształcenie zawodowe liczy się tak samo jak dokument potwierdzający kwalifikacje lub świadectwo kwalifikacji.Jest to możliwe również w przypadku posiadania zagranicznych kwalifikacji zawodowych.  Właściwy organ sprawdzi, czy zagraniczne kwalifikacje zawodowe zostaną uznane do celów wydania dokumentu potwierdzającego kwalifikacje lub świadectwa kwalifikacji.

Także: Ausbildungsnachweis

Dyplomy, świadectwa egzaminacyjne i inne dokumenty oraz dowody, które dokumentują kwalifikacje zawodowe sądokumentami potwierdzającymi wykształcenie. Dokumenty potwierdzające wykształcenie muszą być wydane przez organ kraju, w którym uzyskano e kwalifikacje zawodowe.

Niemiecki:  Standortberatung, StandortvermerkTakże: Nota doradztwa lokalizacyjnego [Standortberatungsvermerk], 
Nota doradcza [Beratungsvermerk], 
Dowód lokalizacji [Standortnachweis], 
Dowód doradztwa  [Beratungsnachweis]

Specjaliści za granicą mogą uzyskać poradę, gdzie są potrzebni w Niemczech. Centralne Biuro Obsługi ds. Uznawalności kwalifikacji zawodowych prowadzi doradztwo lokalizacyjne. Pomaga znaleźć odpowiednie miejsce pracy (miasto lub kraj związkowy), a tym samym właściwy organ do przeprowadzenia postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych. Treść i wynik doradztwa dokumentowane są w nocie lokalizacyjnej. Nota lokalizacyjna potwierdza właściwemu organowi, że dana osoba chce pracować w wymienionym kraju związkowym.

Nota lokalizacyjna nie jest obowiązkowa przy składaniu wniosku o uznanie, ale jest bardzo pomocna:

• Jeśli osoba pochodzi z kraju trzeciego.
• Jeśli osoba nie znalazła jeszcze pracodawcy w Niemczech

Uwaga: Osoby z krajów trzecich mogą również w inny sposób udokumentować, że chcą pracować w Niemczech. W tym celu przejdź do strony „Dokumenty do wniosku”.

Dokumenty do złożenia wniosku
ZSBA

Także: kształcenie doskonalące

Celem doskonalenia jest utrzymanie, dostosowanie lub poszerzenie sprawności, wiedzy i umiejętności nabytych podczas kształcenia zawodowego . Umożliwia to rozwój zawodowy. Doskonalenie zawodowe reguluje niemiecka Ustawa o kształceniu zawodowym (BBiG) lub niemiecka Ustawa o rzemiośle (HwO). Treści, cele, wymagania i procedury oraz wymagania egzaminacyjne określają właściwe organy, które również powołują komisje egzaminacyjne. Pomyślne uczestnictwo w doskonaleniu prowadzi do uzyskania dyplomu doskonalenia zawodowego.

Doskonalenie zawodowe w Niemczech opiera się zazwyczaj kształceniu zawodowym. Dostęp jest jednak również
możliwy dzięki odpowiedniemu doświadczeniu zawodowemu.

Wymogi prawne lub zawodowe na niemieckim rynku pracy. 

Dostęp do rynku pracy reguluje Ustawa o pobycie (AufenthG). Dla obywateli państw UE/EOG i Szwajcarii obowiązują inne zasady niż dla osób z z państw trzecich. Obywatele państw UE/EOG i Szwajcarii korzystają ze Aufenthaltstitel i Niederlassungsfreiheit.

Także: praktyka w zawodzie

Doświadczenie w zawodzie. Oznacza to faktyczne i zgodne z prawem wykonywanie danego zawodu w Niemczech lub w innym kraju.

Niemiecki: Anerkennungszuschuss
Również: Anerkennungszuschuss des Bundes, „Zuschuss“

Dotacja na sfinansowanie uznania kwalifikacji zawodowych to wsparcie finansowe dla postępowań w celu uznania zagranicznych kwalifikacji zawodowych lub ukończenia studiów wyższych.

Wsparcie finansowe

Niemiecki: Duale Berufsausbildung
Także: system dualny

patrz kształcenie zawodowe
 

Dyplom doskonalenia zawodowego to dyplom przyznawany po pomyślnym zakończeniu doskonalenia zawodowego.
Dyplom doskonalenia zawodowego potwierdza kwalifikacje zawodowe., które są porównywalne z poziomem kompetencji licencjatu akademickiego lub nawet tytułu mistrzowskiego.

Dyplomami doskonalenia zawodowego są różnorodne tytuły mistrzowskie , np. mistrz rzemieślniczy, mistrz przemysłowy lub mistrz rolnictwa, poza tym doradca specjalistyczny, specjaliści, specjaliści ds. handlu, ekonomii.
 

Dyplom kształcenia ustawicznego potwierdza kwalifikacje zawodowe. Osoba uzyskuje dyplom kształcenia ustawicznego, jeżeli pomyślnie ukończy formalny kurs kształcenia zawodowego. Osoba ta musi również zdać państwowy lub uznawany przez państwo egzamin końcowy. 
Dyplom kształcenia ustawicznego po ukończeniu kształcenia doskonalącego to na przykład mistrz i specjalista.

Oba te dyplomy kształcenia ustawicznego są uregulowane w Ustawie o rzemiośle (HwO) i Ustawie o kształceniu zawodowym (BBiG).

Kształcenie ustawiczne odbywa się również w szkołach zawodowych. Szkoły zawodowe są regulowane przez kraje związkowe. Obejmuje to na przykład certyfikowanego przez państwo ekonomistę i certyfikowanego przez państwo technika.

Istnieje również specjalne kształcenie ustawiczne dla niektórych specjalności akademickich zawodów medycznych. Na przykład dla lekarzy specjalistów i farmaceutów. Właściwa izba reguluje to kształcenie w tzw. regulaminie dokształcania.

Udokumentowane zakończenie kształcenia zawodowego. Dyplom zawodowy uzyskuje się składając pomyślnie egzamin państwowy lub egzamin uznawany przez państwo.

Także: EU-Berufsanerkennungsrichtlinie

Dyrektywa UE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych nosi oficjalnie nazwę „Dyrektywa 2005/36/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. “Dyrektywa UE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych ma zastosowanie do zawodów regulowanych i określa kryteria i zasady proceduralne stosowane przez państwa członkowskie UE w odniesieniu do wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych uzyskanych w państwach członkowskich UE.
Jako kryterium oceny równoważności kwalifikacji zawodowych dyrektywa wprowadza pojęcie istotnych różnic . Dyrektywa przewiduje, że właściwy organ musi wziąć pod uwagę doświadczenie zawodowe osoby w danym zawodzie i że może to zrekompensować w znacznym stopniu istotne różnice jej kwalifikacji zawodowych w stosunku do porównywalnego zawodu niemieckiego. Jeżeli nadal
występować będą istotne różnice , można je zrekompensować środkami wyrównawczymi.

Dyrektywa weszła w życie 15 października 2005 r. i została zmieniona Dyrektywą 2013/55/UE.

Działalność gospodarcza jest działalnością prowadzoną samodzielnie i na własną odpowiedzialność. Na przykład: prowadzenie restauracji, sklepu lub zakładu rzemieślniczego. Osoba prowadząca działalność gospodarczą nie ma pracodawcy.

Działalność gospodarcza musi być zarejestrowana. Rejestracja działalności gospodarczej musi być dokonana przed otwarciem działalności.

W Niemczech istnieje wolność prowadzenia działalności gospodarczej. Każda osoba może prowadzić działalność gospodarczą. Jednakże w przypadku niektórych zawodów wymagane jest specjalne zezwolenie, licencja lub świadectwo kwalifikacji aby można było je wykonywać samodzielnie. W niektórych przypadkach działalność gospodarcza podlega również specjalnemu nadzorowi. Taka działalność gospodarczą nazywana jest również działalnością gospodarczą regulowaną. Dotyczy to na przykład usługi ochroniarskich, brokerów ubezpieczeniowych i usług opiekuńczych. Dla działalności gospodarczej w zawodach rzemieślniczych istnieją odrębne przepisy.

Wiele rodzajów działalności gospodarczej jest regulowanych przez ustawę o prowadzeniu działalności gospodarczej. Ważne jest zapoznanie się z przepisami przed otwarciem działalności gospodarczej. Stosowne informacje dostępne są w biurze ewidencji działalności gospodarczej i urzędzie skarbowym. Wiele działalności gospodarczych wymaga również uznania zagranicznych kwalifikacji zawodowych.

Istnieją działalności samodzielne, która nie są działalnością gospodarczą. Są to tzw. wolne zawody, np. adwokaci, artyści i naukowcy.

Zawody związane z rolnictwem, leśnictwem i rybołówstwem również nie są działalnością gospodarczą. Do tych zawodów mają zastosowanie inne przepisy. 

Niemiecki ustawa o prowadzeniu działalności gospodarcze

Praca w celu uzyskania korzyści ekonomicznych. Działalność zarobkową wykonują np. robotnicy, pracownicy umysłowi, samozatrudnieni, osoby wykonujące wolny zawód, pracownicy tymczasowi.